'To dine with a glacier on a sunny day is a glorious thing and makes feasts of meat and wine ridiculous. The Glacier eats hills and drinks sunbeams.'

- John Muir -

Bijna twee weken geleden hebben wij het 'Fin del Mundo' verlaten om nog verder zuidwaarts te trekken. De Polarstar bracht ons richting het zevende continent dat, grotendeels onberoerd door mensenhanden, als één van de mooiste plekken op aarde wordt gezien.

Op woensdag drie februari werden wij ontvangen op de ijsbreker die ons voorbij het einde van de wereld, richting Antartica moest gaan brengen. In de observation lounge van het schip was er, onder het genot van een glas bubbels, ruim voldoende tijd ingelast om onze expeditiegenoten grondig te observeren.....Verschillde specimens uit verschillende windstreken.... maar hè....gelukkig ook Nederlanders....(ontlopen doe je ze nergens...en zeker niet op een boot...)

Na de snuffelstage en de zonsondergang in het Beagle Channel, werd het tijd voor het serieuze werk.....de beruchte Drake Passage.

De Drake Passage wordt gezien als s'werelds onstuimigste plasje....golven kunnen hier tien meter of hoger worden. Gelukkig zijn de weerberichten goed en kan de Drake tijdens onze doortocht nog niet ééns tippen aan het golfslagbad van Centerparks......

Na twee dagen open zee, ingevuld met lectures van 'Birdman' Mick, 'Whaleman' Andy, 'Rockgirl' Allison en 'Iceman' Joe, komen we om 5.45 s'ochtends de eerste ijsberg tegen...het teken dat we de peninsula (schiereiland) van Antartica naderen. - Het juist voorspellen van het tijdstip waarop we de eerste ijsberg tegen komen levert Pim een knuffel penguin van de Polarstarcrew op :-) -

Vrijdagochtend acht uur is het dan zover onze eerste visuele ervaring met het ijs van Antartica! We varen door het Lemaire Channel en zijn sprakeloos....BBC`s Planet Earth in real life...(David Attenborough op de Ipod...)

Ongeveer een uur later, als de stilte om ons heen wat is opgetrokken, maken wij als echte navy seals, in een Zodiac (rubber bootje), onze eerste landing op Petermann Island.

Petermann Island is het thuis van 500 paar Adélie penguins en 2000 paar Gentoo penguins....Met dichtgeknepen neus (stinkbeesten ...;-) gaan we aan land. Het grappige is dat de penguins zich in het geheel niet aan ons storen en gewoon doorgaan met hun dagelijkse gang van zaken. Zo waren wij hier voor het eerst getuigen van een 'foodchase', hetgeen betekend dat de 'chick' (kleuter penquin) de moeder penquin net zo lang achtervolgt tot dat zij bereid is vis uit te kotsen in het bekje van de 'chick'....een erg leuk gezicht als je net je zeeziekte hebt overwonnen...

S`middags varen we verder naar het zuiden op naar 66º33'S, oftwel de poolcircel. Tijdens het varen ontmoeten we nieuwsgierige Minke en Humpback walvissen en ook de Weddel, Leopard en Crabeater zeehonden komen een kijkje bij de boot nemen. Net zoals de penguins blijken ook zij niet echt onder de indruk van mensen met een 90 meter lange ijsbreker...

Zaterdagochtend om 4.00 uur passeren we uiteindelijk de magische grens van de poolcircel.....roffelderoffel....anticlimax (er gebeurt natuurlijk verder helemaal niets...).

Nog vol adrenaline van al dat visueel geweld gisteren, staan we uiteindelijk om 5.00 uur s`ochtends naast ons bed voor een landing op Detaille Island. Helaas blijkt er teveel ijs voor de kust te liggen wat het onmogelijk maakt om met een Zodiac aan land te komen. Andy a.k.a. ' TheWhaleman ' neemt ons ter vervanging mee op Zodiac Cruise, we bekijken van dichtbij gletsjers en ijsbergen zo groot als het World Trade Center. Na ongeveer tien minuten rondjes varen, maken we kennis met een groep van 25 Crabeater zeehonden....onze nieuwe vrienden blijken de beroerste niet te zijn en geven een spetterende show weg met als grande finale oud Antartisch Zodiacje koppen.

Later op de dag varen met ijsbreker door de Gullet. De Gullet is een nauwe baai tussen Adelaide Island en Graham Land.....(niet dat het iemand boeit maar we zetten het er toch maar even bij)

Voor de middag staat er geen landing geplanned, wel weer een Zodiac cruise.

Na een aantal Walvissen op afstand gezien te hebben vinden we het tijd worden voor een wat nadere kennismaking.......Na 5 minuten in de Zodiac spotten we de eerste Humpback....(WHALE, WHALE, WHALE!!!! kinkt het in koor.)

Gelukkig zitten we bij Andy in de boot....zoals een echte 'Whaleman' betaamt antwoord hij rustig:'Let`s go get our own little fellah!' Na een halve minuut varen zijn we op tien meter afstand van onze.. very own Humpback Whale... Het is even wennen om een gevaarte van 20 meter onder je bootje door te zien zwemmen, maar als je weet dat het beest alleen Grill (soort garnaal) eet en in principe niets groters dan een Grapefruit kan doorslikken, maakt het angstige gevoel al snel plaats voor bewondering.

De Humpback (door Marjolein Jonas genoemd) lijkt ons Zodiacje wel een interessant speelkameraadje te vinden. Na een half uurtje waterblazen en rondjes rond de boot vind Jonas het genoeg en laat hij ons zo blij als 'kids in a candystore' achter....

Zondag gaan we s`ochtends op expeditie met de Zodiac door Mutton Cove...naast penguins en verschillde soorten zeehonden zien we hier met oorverdovend kabaal een ijsberg zo groot als een een Bijlmerflat in elkaar zakken....(volgens wat dikke Amerikanen eindelijk weer wat entertainement....Quote:'' Y'all don't wanna waste your battery power on them penguins.'')

Later op de dag doen we nogmaals een Zodiac cruise rondom de Fisch Islands & Prospect Point...buiten penquins en zeehonden hier vandaan verder geen nieuws....

Nadat we zondag het meest zuidelijke punt van onze reis 67º33.9'S hebben bereikt, varen we inmiddels weer richting het noorden. Maandag bezoeken we s'ochtends Pléneau Island (rotsen, penquins en zeeolifanten) en s'middags Vernadsky station en Wordie House.

Vernadsky station is het onderzoekscentrum van de Oekraïne op Antartica. Hier is ooit (om het ingewikkeld te maken) door de Engelsen het gat in de Ozonelaag ontdekt. Veel onderzoek wordt er hier volgens ons niet meer gedaan...

Waar ze hier wel goed in zijn is Vodka stoken.....voor de prijs van één bustehouder krijg je een ijskoud glaasje Vodka met een antartisch ijsblokje. (mannen betalen gewoon in US dollar)

Naast de Après skihut van de Oekraïne staat Wordie House. Wordie House is een oud Brits onderzoeksstation uit de jaren 50, dat niet meer in gebruik is. Het verkeert nog in originele staat zodat we een goed beeld krijgen hoe het er hier in de jaren 50 aan toe ging.

De maandag werd afgesloten met een BBQ.....buiten de Britten (It is not a BBQ if you do not eat outside) aten de overige nationaliteiten aan boord hun vlees binnen op.

Dinsdagochtend zijn we in Neko Harbour aan land gegaan, dit is de laatste keer dat we voet zetten op het vaste land van Antartica. Na een stevige wandeling hadden we fantastisch uitzicht op een afbrokkelende gletsjer. Zoals altijd werden we ook hier weer vergezeld door Gentoo penguins.

S'middags worden we bij Port Lockroy afgezet (het schijnt dat er hier nog iets aan wetenschap wordt gedaan). Op ons komt het echter over als de grootste souvenierwinkel van Antartica....wel grappig....je kunt hier kaartjes versturen....de eerste zullen over vier tot zes weken aankomen.

Woensdagochtend.....good morning everybody this is your wake-up call it is seven o clock and time to get out of bed....Dit is voor ons de laatste dag op de peninsula van Antartica. Na vandaag zet de Polarstar koers richting ons vertrekpunt Ushuaia...

Vandaag staan er twee landingen geplanned: Deception Island en Hannah's Point.

We beginnen met Deception Island...Deception Island is eigenlijk een hele grote vulkaan met een ondergelopen krater. Er is een smalle opening vanuit zee die tot in de krater leidt waar wij met onze ijsbreker doorheen kunnen. Op het land dat grenst aan de ondergelopen krater staan de ruïnes van het oude Hektor Whaling Station....(de plek waar massaal Walvissen werden verwerkt tot olie en levertraan...). Met Zodiacs gaan we aan land....Het is tergend koud en de windkracht is opgelopen tot zeven....

We bekijken wat oude fabriekshallen die nu het achtergronddecor vormen voor grote groepen Zeeleeuwen. Na ongeveer een uur houden we het voor gezien....(Pim kan de kou niet meer aan...) Dit terwijl we ons nog zo hadden voorgenomen om te gaan zwemmen. Het is op Deception Island namelijk mogelijk om een hottub te graven op het strand (koud water van de zee vermengd zich hier met kokend door Magma verwarmd water)....jammer gemiste kans...maar de warme douche op de boot maakt ook veel goed.

Eenmaal fris en wel op de boot, valt Pim in slaap en is niet meer wakker te krijgen voor de laatste landing op Hannah's Point....Marjolein (bikkel) staat echter al weer klaar met haar rubber laarzen....Hannah´s Point is een ¨sensitive¨ eilandje, wat voor de toerist betekend, dat hij of zij alleen onder begeleiding van de crew aan land mag. Chinstrap penguins en zeeolifanten zijn de bewoners van Hannah´s Point....Na ongeveer anderhalf uur is Marjolein weer op de boot en wordt Pim eindelijk zijn bed uit geschopt...(In ieder geval fit voor de terugreis zullen we zeggen..)

Donderdag, vrijdag en zaterdag is het op open zee terug naar Ushuaia...genoeg tijd om bij te komen van deze fantastische ervaring.....Zoals jullie hebben kunnen lezen is het een lang verhaal geworden......de woorden zijn echter niet in staat de herinneringen en beelden op een correcte manier samen te vatten....Wellicht komen de foto's in de buurt...maar zelfs voor ons lijken deze inmiddels alweer meer op ansichtkaarten in een giftshop....